In de gehandicaptenzorg moeten zorgmedewerkers soms ook in hun vrije tijd bereikbaar zijn. Ze kunnen namelijk onverwachts opgeroepen worden voor spoedgevallen. In de CAO zijn hier verschillende regels voor opgenomen. Hoe zit dit precies in de GHZ? Waar moet je als planner rekening mee houden? In deze blog hebben we de belangrijkste regels en wetten rondom bereikbaarheidsdiensten voor jou op een rijtje gezet.
Een bereikbaarheidsdienst is een aaneengesloten periode van maximaal 24 uur waarin een werknemer verplicht is om bereikbaar te zijn. In deze periode kan de werknemer opgeroepen worden om het benodigde werk uit te voeren. Dit is natuurlijk gebonden aan verschillende regels waar je rekening mee moet houden tijdens het plannen.
Iedere 28 dagen kan een werknemer maximaal zeven dagen worden ingepland voor bereikbaarheidsdiensten. In één week mag je echter niet meer dan drie bereikbaarheidsdiensten plannen en in zestien weken niet meer dan 32 diensten. Gemiddeld betekent dit twee bereikbaarheidsdiensten per week per vier maanden.
Het is mogelijk om twee bereikbaarheidsdiensten achter elkaar te plannen, maar dan moet hier wel minstens elf uur tussen zitten. Er zijn echter uitzonderingen waarbij je minder vrije tijd hoeft te geven tussen twee diensten. Volgens de wet moet een werknemer in de gehandicaptenzorg één keer per week minimaal tien uur vrij zijn tussen twee diensten en één keer in de week minimaal acht uur.
De vergoeding van de bereikbaarheidsdiensten bestaat uit een beloning in de vorm van geld en vrije tijd. Voor de geldelijke beloning zijn er binnen de gehandicaptenzorg een paar regels:
Wanneer een werknemer wordt opgeroepen, ga je er voor de geldelijke vergoeding vanuit dat er minstens een halfuur gewerkt wordt. Deze periode is ook nog te vermeerderen met eventuele reistijd. Je krijgt alleen betaald als je ook daadwerkelijk werkt. De tijd die de medewerker bereikbaar is, maar niet werkt, wordt niet vergoed.
Meer weten over de regels rondom bereikbaarheidsdiensten? Bekijk hier de cao.