Een bereikbaarheidsdienst is een aaneengesloten periode van maximaal 24 uur waarin de werknemer, naast de aangewezen werkuren, verplicht is om bereikbaar te zijn om op oproep zo spoedig mogelijk het aangewezen werk te verrichten.
Eigenlijk zegt het woord het al; de werknemer moet ook tijdens de dienst bereikbaar zijn voor oproepen wanneer hij of zij niet aanwezig is op de werkplek zelf. Een bereikbaarheidsdienst is conform het Arbeidstijdenbesluit (ATB) en een zo’n dienst is alleen binnen de zorg toegestaan. Het is eigenlijk een bijzondere vorm van consignatie. Het verschil tussen een bereikbaarheidsdienst en consignatie (dat je in je vrije tijd opgeroepen kan worden voor spoedgevallen) is dat het opgeroepen worden bij een bereikbaarheidsdienst een normaal onderdeel is van de functie, en niet alleen plaatsvindt in noodgevallen.
Er zijn wel wat regels verbonden aan een bereikbaarheidsdienst. Zo mag een bereikbaarheidsdienst niet langer zijn dan 24 uur. Vaak begint het met een gewone dienst en eindigt de dienst met een periode (bijvoorbeeld de nacht) waarin de werknemer bereikbaar dient te zijn voor oproepen. De werknemer gaat dan naar huis en wordt mogelijk opgeroepen om werkzaamheden te verrichten. Uiteraard is dat gebonden aan een strakke regelgeving om overbelasting van werknemers te voorkomen.
Het aantal uren arbeid verricht tijdens de bereikbaarheidsdienst mag gemiddeld per week, gemeten per kwartaal, niet meer bedragen dan 10%.