Er is een zorgwekkend tekort aan zorgpersoneel. Er gaan shockerende verhalen rond over teams die enkel op ZZP’ers draaien. Het kan soms echter niet anders. Dat de cliënten liever vaste gezichten op hun groep hebben en een hecht team beter functioneert, is iets waar op dit moment weinig rekening mee gehouden kan worden. Waar komt dit tekort vandaan? Wat is het effect hiervan op de cliënten? Maar het belangrijkste: hoe kan het worden opgelost?
Er is nooit één oorzaak voor het personeelstekort. Het tekort in de zorg bestond al lang voor de coronacrisis, maar deze crisis heeft het wel versterkt.
Vooral de hoge werkdruk is een factor die veel invloed heeft op de in- en uitstroom van medewerkers. De werkdruk stijgt door de toenemende zorgvraag. De dossiers van cliënten worden steeds complexer en je moet met buitengewoon veel regels rekening houden.
Een bijkomende ontwikkeling is dat steeds meer teams het roosteren zelf op zich willen nemen. Wanneer het zelfroosteren goed wordt uitgevoerd, leidt dit tot meer tevredenheid onder medewerkers. Ze hebben namelijk meer invloed op hun individuele werktijden. Maar om dit op te starten en werkend te krijgen, is er veel tijd en moeite vereist. Medewerkers nemen deze taak op zich terwijl er meer dan genoeg werk op de groep is.
Doordat zoveel vacatures open staan, is de werkgever allang blij als nieuwe medewerkers aankloppen. We nemen het dan maar voor lief dat deze medewerker enkel op ‘de maandag en woensdag’ kan werken. Het gevolg hiervan is het gebrek aan flexibiliteit binnen het team en het ontstaan van scheve verhoudingen. Waarom zou die medewerker wel zo vrijblijvend zijn vrije dagen op kunnen geven, en ik niet?
Uiteindelijk wil je het allerbeste voor de cliënt. Het tekort aan zorgpersoneel is, helemaal in de gehandicaptenzorg, iets dat veel onrust met zich mee brengt. Cliënten zijn gebaat bij vaste gezichten. Daarmee wordt niet het hele team bedoeld, maar een paar medewerkers die de cliënt door en door kennen. Veiligheid en het vertrouwen, daar draait het om.
Vaak denkt men dan het gras bij een andere organisatie groener is. Om personeel te behouden en aan te trekken moet je als organisatie laten zien wat je te bieden hebt, maar blijf wel realistisch.
De nummer 1 tip: blijf investeren. Bied kansen aan jouw medewerkers om door te groeien. Denk aan cursussen, scholing en de focus op zijinstromen.
Vergeet ook zeker niet de nieuwe lichting. Stagiaires en leerlingen zijn dé toekomstige medewerkers. Besteed hier tijd en aandacht aan. Zorg dat je gelijk een goede indruk achterlaat op deze stagiaires. Dit zit in de kleine gebaren. Zorg bijvoorbeeld dat ze op hun eerste dag een sleutel hebben, in het systeem kunnen en bovenal, dat ze weten met wie ze de eerste tijd meelopen.
Om deze stagiaires überhaupt binnen te halen, moet je zichtbaar zijn. Denk aan aanwezig zijn op beroepenavonden, beurzen en opendagen. Dit zijn uitgelezen kansen om potentiële nieuwe medewerkers kennis te laten maken met de organisatie.
Verbinding houden met flexmedewerkers, ZZP’ers en andere invalkrachten is altijd van belang. Deze korte lijntjes kunnen jou helpen in geval van nood. Heb je er daarnaast weleens aan gedacht om een flexpool op te zetten? Deze pool bestaat uit een vaste groep flexmedewerkers die je kan oproepen in tijden van personeelstekort. Het fijne hiervan is, vooral voor de cliënt, dat het een redelijke vaste groep is. En daar is de cliënt in de gehandicaptenzorg bij gebaat!